ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ, Ά. ΖΕΗ, της μαθήτριας Γεωργίας Γούτσιου

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα.

Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο, όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σεβαστίκογλου  που πέθανε το 1991. Απέκτησαν δύο παιδιά. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας, στο τμήμα της σεναριογραφίας. Από το 1954-1964 ήταν πολιτική πρόσφυγας στη Σοβιετική Ένωση. Το 1964 η οικογένειά της επιστρέφει στην Ελλάδα, για να ξαναφύγει το 1967 με τον ερχομό της χούντας. Αυτή τη φορά ο τόπος διαμονής τους είναι το Παρίσι, απ’  όπου  θα επιστρέφουν μετά τη δικτατορία. Από μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο. Από τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου έγραφε κείμενα για το κουκλοθέατρο. Κάποια από τα βιβλία που έχει γράψει είναι:

• Το καπλάνι της βιτρίνας
• Το ψέμα
• Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου

Παρουσίαση σε γενικές γραμμές του περιεχομένου του βιβλίου.

Η Μυρτώ και η Μέλια, δύο αδερφές που ζουν με τις ιστορίες του καπλανιού, φέτος θα ζήσουν μια διαφορετική χρονιά απ’ όλες τις άλλες. Το καπλάνι είναι ένας βαλσαμωμένος τίγρης που ζει στην βιτρίνα της σάλας του σπιτιού των δύο κοριτσιών, που το ένα του μάτι είναι γαλάζιο και το άλλο μαύρο. Όταν έχει ανοιχτό το γαλάζιο, ζει ειρηνικά ανάμεσα στον κόσμο, ενώ όταν έχει ανοιχτό το μαύρο, κάνει τη ζωή των ανθρώπων δύσκολη. Οι φετινές διακοπές των κοριτσιών στο αγαπημένο τους Λαμαγάρι, ένα χωριό σ’ ένα νησί του Αιγαίου, εκεί που βρίσκονται οι αγαπημένοι τους φίλοι και ο λατρεμένος τους ξάδερφος, Νίκος, που κάθε χρόνο επισκέπτεται το Λαμαγάρι και διηγείται στη Μέλια, τη Μυρτώ και σε όλα τα παιδιά που κάνουν παρέα με τα δύο κορίτσια, ιστορίες για το καπλάνι, θα είναι διαφορετικές. Η δικτατορία (1936) θα καταβάλει τις ζωές τους. Ο Νίκος θα τους διηγηθεί μία και μόνο ιστορία για το καπλάνι. Πρόκειται για τον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας, όπου  απ’ την μια πλευρά βρίσκονται στρατιώτες από διάφορα μέρη του κόσμου και από την άλλη «κατσούφηδες με μαύρα πουκάμισα».  Όλος τους ο βίος θ’ αλλάξει οριστικά.

Τα κορίτσια μετά από τις περιπετειώδης διακοπές τους θα ξεκινήσουν τα μαθήματα στο σχολείο, με την έμπρακτη βοήθεια του παππού. Εκεί η Μέλια θα αναπτύξει μια φιλική σχέση μ’ ένα φτωχό συμμαθητή της. Μαζί θα μοιραστούν μυστικά. Η Μυρτώ θα γίνει φαλαγγίτισσα, παρότι η άποψη δυο μελών της οικογένειας είναι αρνητική. Είναι υποχρεωμένη να το κάνει, γιατί διαφορετικά ο πατέρας της θα χάσει τη δουλειά του. Μετά από καιρό, και συγκεκριμένα κατά τη σχολική χρονιά, θα επιστρέψουν στο Λαμαγάρι. Η Μέλια θα πάρει μαζί της τον καινούργιο της φίλο. Τα παιδιά, όλα μαζί, θα φωνάξουν δυνατά το όνομα του Νίκου, ο οποίος

βρίσκεται στην Ισπανία και πολεμάει εναντίον των «κατσούφηδων με τα μαύρα πουκάμισα». Και το καπλάνι με το γαλάζιο μάτι είναι από την πλευρά των καλών, ενώ με το μαύρο με των κακών.

Πρόσωπο από το βιβλίο που μου έκανε εντύπωση και γιατί.

Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας από το βιβλίο ήταν η Μέλια. Μου έκανε εντύπωση ο αυθορμητισμός της, που έκανε ασυνείδητα ερωτήσεις κι έπαιρνε αποφάσεις βάσει αληθινών γεγονότων, όπως η επιλογή ονόματος της γάτας της «Δημοκρατία». Μου άρεσε επίσης που κράτησε μυστικό το μέρος όπου κρυβόταν ο Νίκος, ο ξάδερφός της, και φερόταν σαν μεγάλο κορίτσι, παρόλο που πήγαινε Β’ Δημοτικού.

Συναισθήματα που μου άφησε

Τα συναισθήματά μου γι’ αυτό το βιβλίο είναι ανάμεικτα. Απ’ τη μια αισθάνομαι χαρά για τα δυο κορίτσια, που, παρά τα προβλήματα που αντιμετώπισαν, κατάφεραν να είναι ενωμένα. Από την άλλη, νιώθω στεναχώρια που η δικτατορία άλλαξε τις ζωές τους. Επιπλέον, χαίρομαι που η Μέλια και η Μυρτώ κατάφεραν να δούνε το καπλάνι από κοντά, αφού η θεία τους Δέσποινα δεν τους έδινε το κλειδί για την σάλα.

Φράση από το βιβλίο που θα ήθελα να θυμάμαι

Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη φράση που θα ήθελα να θυμάμαι, αλλά όλο το βιβλίο είναι μια φράση για μένα που προσδιορίζει τον τρόπο ζωής που θέλω ν’ ακολουθήσω.

«Ζήσε την ζωή σου όσο προλαβαίνεις να τη ζήσεις. Και αν το κάνεις αυτό προσπάθησε να τη φτιάξεις σαν ένα βιβλίο με ευχάριστα γεγονότα».

ΓΕΩΡΓΙΑ ΓΟΥΤΣΙΟΥ

Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΒΥΡΩΝΕΙΑΣ

2013-2014