ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΑ 18, Μ. ΚΟΚΚΙΝΟΥ, της μαθήτριας Μαρίας Κωνσταντινίδου

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η συγγραφέας του βιβλίου είναι η Μαρία Κοκκίνου. Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1960 και έζησε στη γενέτειρά της, στην Αθήνα, στην Αγγλία και στην Αμερική. Σπούδασε στην Αγγλία και στις ΗΠΑ Αγγλικά και Ψυχολογία, και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνική Ανθρωπολογία και Κοινωνική Πολιτική. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην εκπαίδευση και είναι υποψήφια διδάκτωρ στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εργάζεται ως καθηγήτρια αγγλικής και ως συντάκτρια σε περιοδικά και εφημερίδες. Έχει συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με το δίγλωσσο περιοδικό «Message», με τη «Βραδυνή της Κυριακής», με το περιοδικό «Η ζωή με το παιδί» και τα τελευταία χρόνια είναι συντάκτρια του γυναικείου περιοδικού «Votre Beaute». Το «Λίγο πριν από τα 18» είναι τα δεύτερο μυθιστόρημά της.

ΠΕΡΙΛΗΨΗ TΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Η Δάφνη, μια νεαρή κοπέλα γύρω στα 14, μετακομίζει με την οικογένειά της στην Αθήνα. Αισθάνεται αμηχανία, γιατί σε λίγο καιρό ανοίγουν τα σχολεία και δεν έχει κάποιο φίλο/φίλη, σε αντίθεση με τον αδερφό της τον Γιώργο, ο οποίος έχει γνωρίσει ένα καινούργιο παιδί. Η μητέρα της, βέβαια, της λέει να μην αγχώνεται, γιατί είναι μια άριστη μαθήτρια και δε θα αργήσει να προσαρμοστεί. Η μητέρα της, η κ. Αναστασία, θα βοηθήσει στη γνωριμία της κόρης της με μια κοπέλα.

            Αυτή ονομάζεται Αγγελική και δεν είναι και η καλύτερη μαθήτρια. Σε σύγκριση με τη Δάφνη είναι το ακριβώς αντίθετο. Η Δάφνη έχει ακόμη ένα πρόβλημα, τα κιλά της, ενώ η Αγγελική είναι πολύ αδύνατη και στιλάτη κοπέλα. Θα ήθελε πολύ να της μοιάσει. Τα δύο κορίτσια γίνονται κολλητές. Κάνουν πολλά σχέδια και συζητούν για το μέλλον. Η Δάφνη ερωτεύεται τον Διονύση, ενώ η Αγγελική βάζει τα δυνατά της, για να γίνει μια άριστη μαθήτρια και να σταματήσουν οι τσακωμοί με τους γονείς της.

            Ενώ όλα κυλούσαν ήρεμα, η Δάφνη έρχεται αντιμέτωπη μ’ ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός. Οι γονείς της χώρισαν, επειδή ο πατέρας της βρήκε μια άλλη κοπέλα. Γι’ αυτό τον λόγο τους κουβάλησε στην Αθήνα, για είναι κοντά στην ερωμένη του. Η Δάφνη τον μισεί και παρομοιάζει τον Διονύση με αυτόν. Του φέρεται επιθετικά, ενώ δεν φταίει σε τίποτα. Τα οικονομικά τους ωστόσο δεν είναι και τα καλύτερα, γι’ αυτό η κ. Αναστασία αποφασίζει να επιστρέψουν στην Πάτρα, στο σπίτι τους.

            Είναι πολύ δύσκολο για τα δύο κορίτσια να χωρίσουν έτσι οι δρόμοι τους, γι’ αυτό υπόσχονται αιώνια φιλία! Τηρούν την υπόσχεσή τους, στέλνουν γράμματα η μία στην άλλη και καταφέρνουν να μπουν και οι δύο στο Πολυτεχνείο.

ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ

Το πρόσωπο που μου άρεσε περισσότερο είναι η Αγγελική, η οποία είναι μια δυναμική κοπέλα και αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα με τους καθηγητές. Πάει σχεδόν σ’ όλους κόντρα και ό,τι είναι να πει, το λέει έξω από τα δόντια. Δεν φοβάται τίποτα και κανέναν.

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Διαβάζοντας το βιβλίο, τα συναισθήματα που μου άφησε είναι πολύ όμορφα. Μας μιλάει για έρωτες, καρδιοχτύπια και απογοητεύσεις. Είναι πολύ ευχάριστο στο διάβασμα και ίσως να το ξαναδιάβαζα.

ΦΡΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΘΥΜΑΜΑΙ

Η φράση που μου άρεσε και θα ήθελα να θυμάμαι, γιατί πιστεύω ότι είναι βγαλμένη από τη ζωή, είναι η εξής:

«ΠΡΟΤΙΜΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΝΙΚΗΘΕΙ ΠΑΡΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ».

ΜΑΡΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΟΥ

Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΒΥΡΩΝΕΙΑΣ

2013-2014

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΥΡΗ ΓΑΤΑ, Ε. ΤΡΙΒΙΖΑΣ, της μαθήτριας Σίσσυς Αλεξοπούλου

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Ευγένιος Τριβιζάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1946. Σπούδασε νομικά και οικονομικά και είναι καθηγητής εγκληματολογίας στην Αγγλία. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Reading, όπου διατελεί Ομότιμος Καθηγητής, και σε άλλα πανεπιστήμια. Είναι γνωστός ως συγγραφέας βιβλίων για παιδιά από τεσσάρων χρονών και πάνω. Όλα του τα έργα τα χαρακτηρίζει πρωτοτυπία και μεγάλη φαντασία. Έχει γράψει περίπου 150 βιβλία μεταξύ των οποίων μυθιστορήματα, παραμύθια, θεατρικά έργα, αλφαβητάρια, διηγήματα, κόμικς, εκπαιδευτικά βιβλία, ενώ έχει συνεργαστεί και με παιδικά περιοδικά. Από τα πιο γνωστά του έργα είναι η Φρουτοπία και το «Νησί των πυροτεχνημάτων».

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Όλα άρχισαν από την ιστορία ενός μαύρου γάτου. Αυτός και ο φίλος του, ο Κοψονούρης, αναζητούσαν τροφή και την τέλεια αγάπη, ώσπου η απαγωγή μιας μαύρης γάτας γίνεται μπροστά στα μάτια τους. Προσπαθώντας να ανακαλύψει το μυστήριο, μαθαίνει για τη λέσχη τον προληπτικών, που στόχο έχει να εξαφανίσει όλες τις μαύρες γάτες. Γι’ αυτό αυτές αναγκάζονται να κρύβονται μέρα νύχτα. Στο τέλος επικηρύσσονται όλες οι γάτες. Αργότερα ο ήρωάς μας μένει μόνος, καθώς οι φίλοι του όλο και λιγοστεύουν.

Ξαφνικά εμφανίζεται ο φίλος του ο Κοψονούρης και τον πληροφορεί ότι ο Αρμανδός Ραπάνσιφ έχει φυλακίσει τις γάτες και σκοπεύει να τις κάνει γούνες. Με τη βοήθεια μιας καλής γριάς καταφέρνουν να τις ελευθερώσουν. Επίσης, καταστρώνουν σχέδιο ώστε να βουλιάξουν το καράβι με τις φάκες που βρίσκεται στο λιμάνι, καθώς μια ομάδα ανθρώπων σκόπευε να τις πουλήσει σε υψηλή τιμή, αφού πλέον δε θα υπήρχαν γάτες για να κυνηγάνε τα ποντίκια του νησιού.

ΑΛΛΗΓΟΡΙΚΟ ΝΟΗΜΑ

Αυτό που θέλει να μας πει το βιβλίο είναι ότι μια ομάδα ανθρώπων άρχισε  να εξοντώνει τις μαύρες γάτες -υποτίθεται για λόγους γρουσουζιάς. Αργότερα, όμως, στόχο είχαν να εξοντώσουν όλες τις γάτες ώστε να πουλήσουν φάκες στους κατοίκους ενός νησιού, για να εξολοθρεύσουν τα ποντίκια. Με τον τρόπο αυτό σκόπευαν να αναπτυχθεί το εμπόριό τους και να αυξηθούν οι οικονομίες τους.

ΠΡΟΣΩΠΟ Η΄ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ

Το βιβλίο μας παρουσιάζει πολλά πρόσωπα. Έμενα μου έκανε εντύπωση ο ήρωάς μας, γιατί ήταν γενναίος και τολμηρός, παρόλο που έμεινε η τελευταία γάτα του νησιού. Ακόμη μου έκανε εντύπωση η σκηνή που ο ήρωάς μας ακολούθησε την Εβενίνα στο δάσος, όπου πνίγεται στο ποτάμι.

ΣΙΣΣΥ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ

Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΒΥΡΩΝΕΙΑΣ

2013-2014

ΣΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΕΝΙΟ ΔΑΣΟΣ, Λ. ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ-ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ, του μαθητή Σταύρου Κοκμένογλου

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ενότητα 1: Η συγγραφέας του κειμένου αναφέρεται σε μια κοπέλα 16 χρονών, την Κόννη, που κάθε χρόνο πήγαινε με την οικογένεια της, τα καλοκαίρια, από τη Βοστόνη στην Ελλάδα, στη γιαγιά της. Φέτος όμως, λόγω προβλημάτων, ταξιδεύει μόνη της, αφού έπρεπε να προσφέρει τη φροντίδα της στην άρρωστη γιαγιά της. Στο αεροπλάνο, ταξιδεύοντας για Ελλάδα, έφερε στο νου της τη φίλη της, την Νάνσυ, και τα προβλήματα της.

Ενότητα 2: Η νεαρή κοπέλα, αφού έφτασε στην Αθήνα, τηλεφώνησε στη γιαγιά της. Επιπλέον, γνώρισε και ένα ευγενικό κύριο, τον κ. Λυκίδη, που την βοήθησε σε ό,τι χρειάστηκε.

Ενότητα 3: Ο κ. Λυκίδης της πρότεινε να πάνε μια βόλτα στην Πλάκα και, αφού κάθησαν να φάνε, συζήτησαν για διάφορα ζητήματα. Ένα από αυτά ήταν η άρρωστη γιαγιά της και ότι η κατάστασή της ήταν λίγο σοβαρή. Πηγαίνοντας η Κόννη στο νοσοκομείο γνώρισε ένα νεαρό, τον Σωτήρη, του οποίου η μητέρα νοσηλευόταν στο ίδιο δωμάτιο με τη γιαγιά της Κόννης.

Ενότητα 4: Η συγγραφέας τονίζει την επιφυλακτικότητα του Σωτήρη, ο οποίος πρότεινε στην Κόννη να πάνε για φαγητό και για βόλτα στο πάρκο, αφού πρώτα της το είχε ξαναζητήσει ο κ. Λυκίδης. Εκεί ο Σωτήρης της είπε τη γνώμη του για τον άνδρα αυτόν, που δεν ήταν η καλύτερη.

Ενότητα 5: Στη συνάντηση του κ. Λυκίδη με την Κόννη, αφού βγήκαν, αυτή παρήγγειλε μπύρα, όπως πάντα. Ο κ. Λυκίδης, την παρότρυνε να δοκιμάσει και άλλες ουσίες, που ορισμένοι αποκαλούσαν ναρκωτικά. Έπειτα, της πρότεινε να πάνε σ’ ένα μέρος να την γνωρίσει σε κάτι συνομήλικους της. Μία ζαλισμένη κοπέλα εκεί, της θύμιζε τη φίλη της τη Νάνσυ, από την οποία ξαφνικά ακούστηκε το όνομα «Κόννη».

Ενότητα 6: Η κατάσταση της γιαγιάς της Κόννης χειροτέρευε, καθώς ο Λυκίδης έδινε κρυφά στη γιαγιά ναρκωτικές ουσίες, υποσχόμενος ότι θα την κάνει καλά. Ο Σωτήρης, ωστόσο, είδε σε μια εφημερίδα ότι ο Λυκίδης, κατηγορούνταν για εμπόριο ναρκωτικών και ενημέρωσε την Κόννη. Φόβος του Σωτήρη, ήταν, να μην μπλέξει η Κόννη και η γιαγιά της.

Ενότητα 7: Η Κόννη πήρε κρυφά τα χάπια από τη γιαγιά και τα έδωσε στους γιατρούς για ανάλυση. Ο Λυκίδης, ωστόσο, εξαφανίστηκε, αφού κατάλαβε πως η Κόννη κάτι είχε υποψιαστεί.

Ενότητα 8: Έτσι, ήρθε στο νοσοκολείο η θεία της Πανδώρα, και η Κόννη της εξήγησε τι είχε συμβεί. Ο Σωτήρης, κάλεσε την Κόννη για φαγητό σπίτι του. Επιπλέον, η Κόννη ζήτησε από τον Σωτήρη βοήθεια, ώστε να έρθει σε επαφή με την φίλη της, τη Νάνσυ.

Ενότητα 9: Τελικά βρήκαν την Νάνσυ σ’ ένα σπίτι στο οποίο ο Λυκίδης μετέφερε ναρκωτικά. Ένας αστυνομικός, φίλος του Σωτήρη, ανέλαβε να ερευνήσει την υπόθεση.

Ενότητα 10: Την επόμενη μέρα, κάλεσαν γιατρό για την Νάνσυ, ο οποίος τους παρότρυνε να επιστρέψει η Νάνσυ στη χώρα της, διότι εκεί υπήρχαν πολύ καλοί γιατροί. Ο αστυνομικός ύστερα από έρευνα είπε ότι η Νάνσυ δεν έκανε διακίνηση ναρκωτικών αλλά μόνο ότι έπαιρνε. Έτσι, η Νάνσυ θα έφευγε για τη Βοστώνη την επόμενη μέρα.

Ενότητα 11: Ο γιατρός είπε ότι η γιαγιά είναι καλά μετά την εγχείρηση που έκανε. Η μαμά της Κόννης της ζήτησε τηλεφωνικά να επιστρέψει στη Βοστώνη γρήγορα. Ύστερα αυτή πήγε μια βόλτα με τον Σωτήρη, και του είπε ότι θα φύγει. Την άλλη μέρα πήγε στο αεροδρόμιο και τότε μια γυναίκα της έδωσε ένα πακετάκι, για να το δώσει σε μια φίλη της. Η Κόννη θυμήθηκε ότι εκείνη η γυναίκα ήταν σ’ εκείνο το σπίτι μαζί με την Νάνσυ και σκέφτηκε, ότι μέσα στο πακετάκι υπήρχαν ναρκωτικά.

Ενότητα 12: Η Κόννη τότε παρέδωσε το πακετάκι στην αστυνομία. Οι αστυνομικοί, μόλις είδαν τι είχε μέσα, την κράτησαν για ανάκριση. Τελικά αφέθηκε ελεύθερη. Ξαφνικά ακούστηκε ένας δυνατός ήχος. Ο Λυκίδης σκοτώθηκε με το αμάξι του, προσπαθώντας να ξεφύγει από δύο περιπολικά που τον κυνηγούσαν. Τελικά μετά από λίγο η Κόννη έφυγε για Βοστώνη.

ΠΡΟΣΩΠΟ Ή ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΕΝΤΥΠΩΣΗ

Το πρόσωπο που μου έκανε εντύπωση είναι ο Σωτήρης, γιατί χάρη σ’ αυτόν η Κόννη βρήκε τη φίλη της και έσωσε τη γιαγιά της και τον εαυτό της. Επίσης, με εντυπωσίασε γιατί βοήθησε τόσο πολύ έναν άνθρωπο που τον ήξερε μόνο λίγες μέρες.

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

Τα συναισθήματα που μου άφησε αυτό το βιβλίο είναι αγωνία, γιατί δεν ήξερα πώς θα τελειώσει αυτή η ιστορία και ανακούφιση, διότι στο τέλος η Κόννη μαζί με τον Σωτήρη έσωσαν τη γιαγιά της αλλά και την ίδια.

ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΚΜΕΝΟΓΛΟΥ

Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΒΥΡΩΝΕΙΑΣ

2013-2014